Piątek II Tygodnia Adwentu

11.12.2009

1. Stanąć w obecności Bożej: Boże, jesteś i patrzysz na mnie, ja jestem przed Tobą.
2. Prośba do Ducha Świętego: Duchu Święty, przyjdź i ukaż mi prawdę zawartą w Słowie Bożym, które chcę dzisiaj rozważyć.
3. Przeczytać tekst: Sąd Jezusa o współczesnych (Mt 11,16-19)
4. Modlitwa wstępna: Proszę Cię Boże, Panie mój, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Twojego Boskiego Majestatu. Amen.
5. Wyobrażenie sobie miejsca: Zobaczyć bawiące się dzieci na rynku, o których mówi Jezus.
6. Prośba o owoc rozmyślania: Proszę Cię, Panie, aby o konsekwencję w pełnieniu swoich dobrych czynów.
Punkt 1. „Przygrywaliśmy wam, a nie tańczyliście, biadaliśmy, a wyście nie zawodzili”. Dzieci mają swoje humoru związane z potrzebą koncentrowania się na nich samych. Jeśli chcą tańczyć, będą chciały by inni robili to samo; nie chcą tańczyć, odrzucą bez zastanowienia zachętę do tańca. Czy czasem nie jestem podobny do takiego kapryśnego dziecka? Na ile chcę postawić na swoim, na ile krytykuję pomysły innych? Czy rzeczywiście świat musi się kręcić wokół mnie?
Punkt 2. „Przyszedł bowiem Jan: nie jadł, nie pił… Przyszedł Syn Człowieczy: je i pije”. Przy dziecinnym nastawieniu do świata człowiek nie jest zdolny do odkrycia świętości. To co jest cnotą i wartością podlega krytyce, wyśmianiu, odrzuceniu. Czy czasem nie chciałbym bo moje postępowanie wszyscy uznawali za właściwe? Czy nie boję się wyśmiania i ostrej krytyki? Jak reaguję, gdy postępuję według mnie właściwie, a ktoś swoją opinią podważy moją postawę? Nie na ludzkiej opinii się mam opierać, szczególnie tego chwiejnego pokolenia, lecz na swoim sumieniu i Bogu.
Punkt 3. „Mądrość usprawiedliwiona jest przez swe czyny”. Czyny człowieka świadczą o jego mądrości. Więcej znaczą konsekwentne czyny niż błyskotliwa i złośliwa krytyka. Dobry czyn się obroni. Czy chcę takiej mądrości, która oparta jest nie na uczuciach wzbudzanych przez nieprzychylnych komentatorów, ale na wiernym postępowaniu zgodnie z własnym sumieniem?
7. Modlitwa końcowa:
- prosić o wierność w czynieniu dobra.
- podziękować za dar mądrości.
- powierzyć się Matce Najświętszej, Pannie roztropnej.
8. Refleksja po modlitwie: Rozważę, czy jestem zadowolony z modlitwy, za co podziękuję, co będę starał się poprawić