Wspomnienie Św. Józefa Sebastiana Pelczara, biskupa

19.01.2010

1. Stanąć w obecności Bożej: Boże, jesteś i patrzysz na mnie, ja jestem przed Tobą.
2. Prośba do Ducha Świętego: Duchu Święty, przyjdź i ukaż mi prawdę zawartą w Słowie Bożym, które chcę dzisiaj rozważyć.
3. Przeczytać tekst: Łuskanie kłosów w szabat. (Mk 2,23-28)
4. Modlitwa wstępna: Proszę Cię Boże, Panie mój, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Twojego Boskiego Majestatu. Amen.
5. Wyobrażenie sobie miejsca: Widzieć Jezusa przechodzącego wśród zbóż, uczniów zrywających kłosy. Słyszeć szemranie faryzeuszów i odpowiedź Jezusa.
6. Prośba o owoc rozmyślania: Proszę Cię, Panie, o wyrozumiałość dla innych
Punkt 1. „Jezus przechodził w szabat pośród zbóż”. Jezus jest blisko natury, blisko uprawianych pól, blisko przyrody. Czy ja wędruję w czasie wolnym? Czy dostrzegam piękno natury, piękno ziemi uprawianej przez ludzi, rodzącej owoce i plony? Czy szanuję przyrodę i ludzką pracę?
Punkt 2. „Patrz, czemu oni robią w szabat to, czego nie wolno”. Tak łatwo dostrzec przekraczanie prawa, nakazów. Tak łatwo to wytknąć nie zastanawiając się, dlaczego człowiek postępuje tak a nie inaczej, dlaczego postępuje niezgodnie z zasadami, które wyznaję. Czy łatwo dostrzegam przekraczanie prawa i zasad wśród innych ludzi? Czy stać mnie na wyrozumiałość dla ich postępowania i dociekanie jego motywu?
Punkt 3. „Czy nigdy nie czytaliście, co uczynił Dawid, gdy był w potrzebie...”. Jezus poszerza rozumienie zaobserwowanej sytuacji przez faryzeuszów. Rozszerza ich myślenie. Czy Jezus i Jego słowa poszerzają moje rozumienie rzeczywistości? Że nie jest ona taka prosta: odtąd dotąd, tak jest i koniec. Czy chcę bardziej rozumieć ludzi i motywy ich postępowania?
7. Modlitwa końcowa:
- prosić o wyrozumiałość dla ludzi.
- podziękować za niedzielny odpoczynek.
- powierzyć się Matce Najświętszej, Pannie roztropnej.
8. Refleksja po modlitwie: Rozważę, czy jestem zadowolony z modlitwy, za co podziękuję, co będę starał się poprawić