Sobota 32-ego Tygodnia Zwykłego

14.11.2009

1. Stanąć w obecności Bożej: Boże, jesteś i patrzysz na mnie, ja jestem przed Tobą.
2. Prośba do Ducha Świętego: Duchu Święty, przyjdź i ukaż mi prawdę zawartą w Słowie Bożym, które chcę dzisiaj rozważyć.
3. Przeczytać tekst: Moc wytrwałej modlitwy. (Łk 18,1-8)
4. Modlitwa wstępna: Proszę Cię Boże, Panie mój, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Twojego Boskiego Majestatu. Amen.
5. Wyobrażenie sobie miejsca: Wyobrazić sobie jak wdowa przychodzi do sędziego i ten wreszcie odpowiada na jej prośbę.
6. Prośba o owoc rozmyślania: Proszę Cię, Panie, o wytrwałość w modlitwie.
Punkt 1. „Jezus opowiedział swoim uczniom przypowieść o tym, że zawsze powinni się modlić i nie ustawać”. Czy ta przypowieść jest dla mnie? Jak często się modlę i kiedy „ustaję” na modlitwie? Co o tym decyduje? W jakich sprawach zrezygnowałem z modlitwy, bo przestałem wierzyć w jej powodzenie?
Punkt 2. „Naprzykrza mi się ta wdowa, wezmę ją w obronę, żeby nie przychodziła bez końca i nie zadręczała mnie”. Jak reaguję na ludzi, którzy nie spoczywają w swoich prośbach? Czy uważam to za bezczelność, skoro już raz powiedzieliśmy ‘nie’? Czy dla świętego spokoju spełniam prośbę?
Punkt 3. „Czy jednak Syn Człowieczy znajdzie wiarę na ziemi, gdy przyjdzie?”. Jezus zachęca nas do postawy, którą reprezentuje wdowa. Czy ta postawa mi się podoba? Czy traktuję ją jak nachalność? A czy czasem nie jest to tylko moja pycha, nie prosić wielokrotnie? Wytrwałość jest cechą ludzi pokornych, którzy nie myślą o swoim wizerunku, ale o tym, o co proszą. Czy chcę tak prosić? Czy proszę tak Boga? Czy uwierzę, że Jemu taka modlitwa się podoba?
7. Modlitwa końcowa:
- prosić o wytrwałość w modlitwie.
- podziękować za to, że Bóg chce słuchać moich próśb.
- powierzyć się Matce Najświętszej, Wspomożeniu wiernych.
8. Refleksja po modlitwie: Rozważę, czy jestem zadowolony z modlitwy, za co podziękuję, co będę starał się poprawić