10.11.2009
1. Stanąć w obecności Bożej: Boże, jesteś i patrzysz na mnie, ja jestem przed Tobą.
2. Prośba do Ducha Świętego: Duchu Święty, przyjdź i ukaż mi prawdę zawartą w Słowie Bożym, które chcę dzisiaj rozważyć.
3. Przeczytać tekst: Służyć z pokorą. (Łk 17,7-10)
4. Modlitwa wstępna: Proszę Cię Boże, Panie mój, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Twojego Boskiego Majestatu. Amen.
5. Wyobrażenie sobie miejsca: Zobaczyć siebie jako sługę, który służy swojemu panu przy posiłku.
6. Prośba o owoc rozmyślania: Proszę Cię, Panie, o pokorę.
Punkt 1. „Kto z was, mając sługę…”. Czy ktoś jest moim sługą, tzn. kogo traktuję tak, jakby nim był? Czy sam byłem tak traktowany? Jak się wówczas czułem? Czy akceptuję takie stosunki jak sługa-pan?
Punkt 2. „Czy dziękuje słudze za to, że wykonał to, co mu polecono?”. Czy oczekuję podziękowania za wykonanie swoich obowiązków? Czy mógłbym być takim sługą, który tylko pracuje i nic w zamian nie oczekuje?
Punkt 3. „Słudzy nieużyteczni jesteśmy; wykonaliśmy to, co powinniśmy wykonać”. Jestem sługą nieużytecznym, tzn. wielkiego pożytku ze mnie nie ma, ale robię to co trzeba? Czy chciałbym być tak bardzo potrzebny i zauważony? Nie muszę być potrzebny, nie muszę być zauważony. Mam być gotowy do służby i robić to, co potrzeba. Nic nie oczekując. Czy stać mnie na to, by w takiej perspektywie myśleć o mojej służbie Bogu? Czy pragnę być tak bardzo pokorny?
7. Modlitwa końcowa:
- prosić o pokorę.
- podziękować za Jezusową służbę.
- powierzyć się Matce Najświętszej, Służebnicy Pańskiej.
8. Refleksja po modlitwie: Rozważę, czy jestem zadowolony z modlitwy, za co podziękuję, co będę starał się poprawić
Bociek
2 lata temu