Czwartek 25-tego Tygodnia Zwykłego

24.09.2009

1. Stanąć w obecności Bożej: Boże, jesteś i patrzysz na mnie, ja jestem przed Tobą.
2. Prośba do Ducha Świętego: Duchu Święty, przyjdź i ukaż mi prawdę zawartą w Słowie Bożym, które chcę dzisiaj rozważyć.
3. Przeczytać tekst: Niepokój Heroda Antypasa (Łk 9,7-9)
4. Modlitwa wstępna: Proszę Cię Boże, Panie mój, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Twojego Boskiego Majestatu. Amen.
5. Wyobrażenie sobie miejsca: Zobaczyć Heroda zaniepokojonego informacjami o cudach Jezusa.
6. Prośba o owoc rozmyślania: Proszę Cię, Panie, o pokój wewnętrzny.
Punkt 1. Herod myślał, że śmierć Jana Chrzciciela rozwiąże sprawę wyrzutów sumienia związanych z życiem jakie prowadził. Tymczasem Jezus swoją działalnością wzbudzał w nim niepokój, Jezus robił coś co pozostawało poza ludzkim wyobrażeniem, był prorokiem, zatem świadczył o rzeczywistości nadprzyrodzonej, której Herod się obawiał. Czym ja się niepokoję? Czy moje niewłaściwe, niegodne postępowanie wzbudza we mnie niepokój? To błogosławiony niepokój, który pokazuje mi, co powinienem zmienić w swoim życiu. Czy wiem, co powinienem zmienić?
Punkt 2. Herod dziwił się informacjom, które do niego docierały. Był ciekawy nowego proroka. Lecz ta ciekawość nie miała nic wspólnego z ciekawością np. Zacheusza. Była chorobliwa i pochodziła z chorobliwego lęku o siebie. Grzech powoduję, że człowieka zaczyna toczyć chorobliwy lęk. Herod zobaczył Jezusa w czasie Jego procesu, ale Jezus nie zamienił z nim nawet słowa. Smutny jest los człowieka, który zabija swoje sumienie. Czy znam takich ludzi? Czy może sam kiedyś próbowałem zabijać wyrzuty sumienia? Co z tego wynikło?
Punkt 3. Życie łaską i w bliskości Boga, z prawym i prawdziwym sumienie, daje wewnętrzny pokój. Czy znam ludzi, którzy taki pokój w sobie posiadają? Czy sam doświadczyłem tego pokoju, gdy postępowałem godnie i dobrze? Czy miałem się wtedy czego obawiać?
7. Modlitwa końcowa:
- prosić o dar wewnętrznego pokoju.
- podziękować za cuda Jezusa.
- powierzyć się Matce Najświętsze, Królowej proroków.
8. Refleksja po modlitwie: Rozważę, czy jestem zadowolony z modlitwy, za co podziękuję, co będę starał się poprawić.