Dwudziesta Czwarta Niedziela Zwykła

13.09.2009

1. Stanąć w obecności Bożej: Boże, jesteś i patrzysz na mnie, ja jestem przed Tobą.
2. Prośba do Ducha Świętego: Duchu Święty, przyjdź i ukaż mi prawdę zawartą w Słowie Bożym, które chcę dzisiaj rozważyć.
3. Przeczytać tekst: Wyznanie Piotra (Mk 8,27-35)
4. Modlitwa wstępna: Proszę Cię Boże, Panie mój, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Twojego Boskiego Majestatu. Amen.
5. Wyobrażenie sobie miejsca: Wyobrazić sobie Jezusa pytającego apostołów. Zobaczyć Piotra, który odpowiada i próbuje przekonać Jezusa, że Jego śmierć jest niemożliwa. Widzieć reakcję Jezusa.
6. Prośba o owoc rozmyślania: Proszę Cię, Panie, abym wziął swój krzyż i szedł za Tobą.
Punkt 1. „Za kogo mnie uważacie?”. Pytanie Jezusa skierowane jest również do mnie. Kim jest dla mnie dzisiaj? Kim był jeszcze rok temu, dziesięć lat temu? Można je nieco zmienić i zapytać: co mi się podoba w Jezusie? Dlaczego za Nim idę? Jak odpowiem na to pytanie? Jakie uczucia budzi we mnie to pytanie?
Punkt 2. „Zaczął ich pouczać, że Syn Człowieczy musi wiele wycierpieć…”. Jezus zapowiada swoje cierpienie i śmierć. W momencie kiedy jest najbardziej popularny wprost mówi o swojej klęsce. Jak jest teraz ze mną? Czy to czas popularności i sukcesu czy cierpienia? Czy uważam, że cierpienie i krzyż mnie miną? Czy boję się tego? Czy nie chcę o tym myśleć?
Punkt 3. „Zejdź mi z oczu szatanie, bo nie myślisz o tym, co Boże, ale o tym, co ludzkie”. Piotr, który nie chciał uwierzyć Jezusowi i zaczął go pouczać, został ostro skrytykowany. Sprawa krzyża dla Jezusa jest naprawdę ważna, skoro tak mocno reaguje. Czy chcę by krzyż był dla mnie ważny? Czy chcę go unikać? Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie swój krzyż i niech Mnie naśladuje – mówi Jezus. Czy chcę iść za Nim? Czy to mi się w Nim podoba? Czy chcę brać swój krzyż? Czy chcę tylko po ludzku być szczęśliwy i zadowolony z Jezusem?
7. Modlitwa końcowa:
- prosić o odwagę pójścia za Jezusem z krzyżem.
- podziękować za orędzie Jezusa o cierpieniu.
- powierzyć się Matce Najświętszej, Matce Bolesnej.
8. Refleksja po modlitwie: Rozważę, czy jestem zadowolony z modlitwy, za co podziękuję, co będę starał się poprawić.