Wspomnienie bł. Władysława z Gielniowa, kapłana

25.09.2009

1. Stanąć w obecności Bożej: Boże, jesteś i patrzysz na mnie, ja jestem przed Tobą.
2. Prośba do Ducha Świętego: Duchu Święty, przyjdź i ukaż mi prawdę zawartą w Słowie Bożym, które chcę dzisiaj rozważyć.
3. Przeczytać tekst: Wyznanie Piotra (Łk 9,18-22)
4. Modlitwa wstępna: Proszę Cię Boże, Panie mój, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Twojego Boskiego Majestatu. Amen.
5. Wyobrażenie sobie miejsca: Zobaczyć Jezusa jak się modli na osobności , zobaczyć uczniów, usłyszeć dialog z uczniami, odpowiedź Piotra.
6. Prośba o owoc rozmyślania: Proszę Cię, Panie, o umiejętność stawiania dobrych pytań.
Punkt 1. „Gdy raz Jezus modlił się na osobności…” W Ewangelii spotykamy informacje o Jezusowej modlitwie, są one dodane jakby mimochodem do opisu wydarzeń. Jezus modlił się na osobności. Czy lubię modlić się w odosobnieniu? Co się dzieje, gdy wracam z takiej modlitwy do ludzi? Jak długo ona trwa? Gdzie mam miejsce odosobnienia? Czy chciałbym je mieć?
Punkt 2. Jezus po modlitwie pyta uczniów: Za kogo uważają mnie tłumy? Czy z modlitwy wychodzę z jakimś pytaniem? Czy na modlitwie szukam tylko odpowiedzi? Modlitwa jest równie owocna, gdy pojawia się na niej pytanie. Mogę je nieść w życie, zadać ludziom… szukać odpowiedzi. Nie tylko odpowiedzi są ważne, także pytania. Może nawet są ważniejsze.
Punkt 3. Piotr wyznał, że Jezus jest Mesjaszem. Jezus surowo przykazał uczniom, żeby nie mówili o tym. Czy mam jakąś tajemnicę, której nie chciałbym ujawniać większej ilości osób? Co nią jest? Mam do niej prawo. Tajemnicę objawia się najbliższym, wtajemniczonym w moje życie. Komu mógłbym wyjawić swoją tajemnicę?
7. Modlitwa końcowa:
- prosić o dar modlitwy osobistej.
- podziękować za ludzi, którym mogę zaufać.
- powierzyć się Matce Najświętsze, Matce Mesjasza.
8. Refleksja po modlitwie: Rozważę, czy jestem zadowolony z modlitwy, za co podziękuję, co będę starał się poprawić.