1.01.20111. Stanąć w obecności Bożej: Boże, jesteś i patrzysz na mnie, ja jestem przed Tobą.
2. Prośba do Ducha Świętego: Duchu Święty, przyjdź i ukaż mi prawdę zawartą w Słowie Bożym, które chcę dzisiaj rozważyć.
3. Przeczytać tekst: Pasterze u żłóbka. (Łk 2,16-21)
4. Modlitwa wstępna: Proszę Cię Boże, Panie mój, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Twojego Boskiego Majestatu. Amen.
5. Wyobrażenie sobie miejsca: Zobaczyć pasterzy udających się z pośpiechem do Betlejem. Wiedzieć ich patrzących na Jezusa. Widzieć Maryję.
6. Prośba o owoc rozmyślania: Proszę Cię, Panie, o dar modlitwy uwielbienia.
Punkt 1. „Wszyscy, którzy to słyszeli, dziwili się temu, co im pasterze opowiadali”. Pasterze mówili kim jest to Dziecię, reakcją było zdziwienie. Można pozostać na etapie zdziwienia, ale chodzi o to, by zdziwienie przerodziło się w wiarę. Czy dziwię się temu, co mnie spotyka, czy też pozwalam się zmienić?
Punkt 2. „Maryja zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w swoim sercu.”. Maryja przyjmowała to, co ją spotkało i chowała w swoim sercu, aby rozważyć. Czy rozważam to, co mnie spotyka? To co spotkało mnie w minionym roku? Jakie wydarzenia zamienię w modlitwę?
Punkt 3. "A pasterze wrócili, wielbiąc i wysławiając Boga za wszystko, co słyszeli i widzieli, jak im to było powiedziane". Pasterze szli i wielbili Boga, za to, co poznali i widzieli. Czy moje zdziwienie Bogiem, czy moje rozważanie wydarzeń z mojego życia, zamienia się w uwielbienie? Uwielbienie to modlitwa odpowiedzi na to, co widzą nasze oczy i słyszą nasze uszy. Czy jest ona moją modlitwą?
7. Modlitwa końcowa:
- prosić o dar modlitwy uwielbienia.
- podziękować za Jezusa, Dziecię narodzone w Betlejem.
- powierzyć się Matce Najświętszej, Matce Boga.
8. Refleksja po modlitwie: Rozważę, czy jestem zadowolony z modlitwy, za co podziękuję, co będę starał się poprawić
