1. Stanąć w obecności Bożej: Boże, jesteś i patrzysz na mnie, ja jestem przed Tobą.
2. Prośba do Ducha Świętego: Duchu Święty, przyjdź i ukaż mi prawdę zawartą w Słowie Bożym, które chcę dzisiaj rozważyć.
3. Przeczytać tekst: Bezinteresowna miłość bliżniego (Mk 14,12-14)
4. Modlitwa wstępna: Proszę Cię Boże, Panie mój, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Twojego Boskiego Majestatu. Amen.
5. Wyobrażenie sobie miejsca: Wyobrazić sobie siebie przy stole wraz zaproszonymi gośćmi.
6. Prośba o owoc rozmyślania: Proszę Cię, Panie, o bezinteresowność.
Punkt 1. „Gdy wydajesz obiad albo wieczerzę”. Czy wydaję przyjęcia? Lubię spotykać się w towarzystwie? Lubię być zapraszany? A może nie czuję się dobrze w takich sytuacjach? Czy umiem odpowiedzieć dlaczego?
Punkt 2. „…zaproś ubogich, ułomnych, chromych i niewidomych”. Jezus wskazuje na tych, którymi świat się nie interesuje, nie są zapraszani na salony. Czy dostrzegam tych ludzi? Czy potrafiłbym ich zaprosić? Kogo mam na myśli, kto jest ubogi i chory, a kogo mógłbym zaprosić, ale nie potrafię pokonać oporu?
Punkt 3. „A będziesz szczęśliwy...”. Wydawanie przyjęcia wiąże się z wielkim wysiłkiem organizacyjnym, liczymy że nam się to opłaci w przyszłości, że sami skorzystamy na naszej pracy. Jezus pozbawia nas złudzeń. To nie daje szczęścia, takie myślenia. Zauważać trzeba i doceniać tych którzy nic nie mają. Czy widzę na tej drodze szczęście dla mnie?
7. Modlitwa końcowa:
- prosić o bezinteresowność w kontaktach z ludźmi
- podziękować Jezusowi za zwrócenie uwagi na ubogich
- powierzyć się Matce Najświętszej, Królowej ubogich.
8. Refleksja po modlitwie: Rozważę, czy jestem zadowolony z modlitwy, za co podziękuję, co będę starał się poprawić
