1. Stanąć w obecności Bożej: Boże, jesteś i patrzysz na mnie, ja jestem przed Tobą.
2. Prośba do Ducha Świętego: Duchu Święty, przyjdź i ukaż mi prawdę zawartą w Słowie Bożym, które chcę dzisiaj rozważyć.
3. Przeczytać tekst: Poselstwo Jana Chrzciciela. Świadectwo Jezusa o Janie. (Mt 11,2-11)
4. Modlitwa wstępna: Proszę Cię Boże, Panie mój, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Twojego Boskiego Majestatu. Amen.
5. Wyobrażenie sobie miejsca: Widzieć Jana w więzieniu. Widzieć jego uczniów, którzy pytają Jezusa. Widzieć Jezusa i słyszeć Jego odpowiedź.
6. Prośba o owoc rozmyślania: Proszę Cię, Panie, o wiarę w swoją wartość.
Punkt 1. „Idźcie i oznajmijcie Janowi to, co słyszycie i na co patrzycie…”. Można rozpoznać, że Jezus jest Mesjaszem uszami i oczami. Co mnie przekonało do Jezusa? Jakie słowa? Gdzie usłyszane? Przez kogo wypowiedziane? Jakie cuda? Jakie znaki? Czy potrafię tak spojrzeć na moją znajomość z Jezusem, że poprzez konkretne sytuacje rozpoznałem, że On jest Zbawicielem?
Punkt 2. „Coście wyszli oglądać na pustyni? Trzcinę kołyszącą się na wietrze?”. Ludzie mogą być jak trzcina. Zmieniać poglądy przy byle podmuchu wiatru. Nie taki był Jan Chrzciciel. A jaki ja jestem? Na ile jestem pewny swoich poglądów i trwam przy nich? Na ile jestem pewny wiary w Jezusa? Co powoduje u mnie niepewność zwątpienie? O co poproszę w takim razie?
Punkt 3. „Najmniejszy w królestwie niebieskim większy jest niż on”. Jan Chrzciciel był potężnym prorokiem. Ale nawet najmniejszy z uczniów Jezusa większy jest niż on. Moje słabości i poczucie niższości nie może być przeszkodą w byciu prorokiem. Jezus jest ze mną. Czy wierzę w to? Co chcę mu teraz powiedzieć?
7. Modlitwa końcowa:
- prosić o wiarę w swoją wartość.
- podziękować za obecność Jezusa w tej modlitwie.
- powierzyć się Matce Najświętszej, Niepokalanie Poczętej.
8. Refleksja po modlitwie: Rozważę, czy jestem zadowolony z modlitwy, za co podziękuję, co będę starał się poprawić