Piątek III Tygodnia Wielkanocnego

27.04.2012

1. Stanąć w obecności Bożej: Boże, jesteś i patrzysz na mnie, ja jestem przed Tobą.
2. Prośba do Ducha Świętego: Duchu Święty, przyjdź i ukaż mi prawdę zawartą w Słowie Bożym, które chcę dzisiaj rozważyć.
3. Przeczytać tekst: Ciało Moje jest prawdziwym pokarmem (J 6,52-59)
4. Modlitwa wstępna: Proszę Cię Boże, Panie mój, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Twojego Boskiego Majestatu. Amen.
5. Wyobrażenie sobie miejsca: Wiedzieć Żydów kłócących się ze sobą i Jezusa, który wyjaśnia im swoje słowa.
6. Prośba o owoc rozmyślania: Proszę Cię, Panie, o pomnożenie wiary w Eucharystię.
Punkt 1. „Żydzi sprzeczali się między sobą...”. Słowa Jezusa zapowiadające Eucharystię były dla Żydów szokujące. Tkwili tak bardzo w Starym Przymierzu, że nie mogli otworzyć się na nowe, które przynosił Jezus. Słowa Jezusa poruszyły ich do tego stopnia, że gwałtownie zaczęli między sobą wyrażać swoje emocje i wątpliwości. Co mnie szokuje w Ewangelii? Czy przyznałem się do tego przed samym sobą, w dyskusji z kimś? Jeśli Ewangelia wzbudza we mnie opór powinienem za to podziękować Jezusowi... najgorsza jest obojętność...
Punkt 2. „Jeżeli nie będziecie spożywali ciała Syna Człowieczego i nie będziecie pili krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie”. Tajemnicy Eucharystii nie można zrozumieć. Nie jest to zresztą konieczne. Trzeba natomiast zaufać Jezusowi: jeśli mówi, że bez Komunii świętej będziemy nieżywi, to tak jest. Jeśli mówi, że Komunia św. daje życie to tak jest. Pozostaje zatem iść za Jego słowami, uczestniczyć we mszy świętej i przyjmować Komunię świętą. A o prawdziwości słów Jezusa przekonam się z czasem, gdy rozpoznam iż dzięki niej żyję, prawdziwie żyję życiem Bożym. Czy rozpoznałem już doświadczalnie na swoim własnym organizmie prawdziwość słów Jezusa? Jak często karmię się Ciałem Chrystusa?
Punkt 3. „Ten, kto Mnie spożywa, będzie żył przeze Mnie”. Spożywanie Eucharystii to napełnianie się życiem Jezusa. Oto tajemnica chrześcijaństwa – stać się alter Christus – drugim Chrystusem. Mieć w sobie Jego życie. Wówczas czynimy go obecnym na ziemi, w swojej rodzinie, wszędzie gdzie jesteśmy. On żyje przez nas, żyje przeze mnie w świecie. Jak reaguję na tę myśl: Jezus żyje we mnie...?
 7. Modlitwa końcowa:
 - prosić o miłość do Eucharystii
- podziękować za ostatnią Komunię świętą
- powierzyć się Matce Najświętszej, Niewieście Eucharystii.
8. Refleksja po modlitwie: Rozważę, czy jestem zadowolony z modlitwy, za co podziękuję, co będę starał się poprawić.