Sobota II Tygodnia Wielkanocnego

21.04.2012

1. Stanąć w obecności Bożej: Boże, jesteś i patrzysz na mnie, ja jestem przed Tobą.
2. Prośba do Ducha Świętego: Duchu Święty, przyjdź i ukaż mi prawdę zawartą w Słowie Bożym, które chcę dzisiaj rozważyć.
3. Przeczytać tekst: Jezus chodzi po wodzie (J 6,16-21)
4. Modlitwa wstępna: Proszę Cię Boże, Panie mój, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Twojego Boskiego Majestatu. Amen.
5. Wyobrażenie sobie miejsca: Zobaczyć uczniów o zmierzchu schodzących nad Jezioro Galilejskie, wsiadających do łodzi, płynących na drugi brzeg. Wyobrazić sobie zapadającą ciemność, gwałtowne porywy wiatru kołyszące łodzią. Poprzez ciemność dostrzec Jezusa idącego po jeziorze. Wyobrazić sobie uczucia uczniów na ten widok, ich strach. Usłyszeć słowa Jezusa. Znaleźć się wraz z uczniami zanim Jezus wsiądzie do łodzi przy brzegu.
6. Prośba o owoc rozmyślania: Proszę Cię, Panie, o wiarę przekraczającą moje wyobrażenie o niej.
Punkt 1. Uczniowie przeprawiają się na łodzi w nocy na drugi brzeg jeziora. Już wyobrażenie sobie tego, dla kogoś kto z wodą nie ma wiele do czynienia, może być przerażające. Czy popłynął bym z uczniami? Czego się boję? Czy to jest woda, ciemność, czy może coś innego? Porozmawiam z Jezusem o swoich lękach.
Punkt 2. Uczniowie na serio przestraszyli się jednak dopiero wtedy, gdy zobaczyli Jezusa idącego po wodzie. Ten widok był nieprawdopodobny – nie bali się wiatru i ciemności, zagrożenia, które znali, bo byli rybakami – a przerazili się czegoś, co nie mieściło im się w głowach. Czy i ja boję się czegoś co jest nieznane? Czy przeraża mnie wiara, która nie miałaby racjonalnego uzasadnienia? Jezus domaga się takiej wiary – wiary, która przekracza nasze wąskie rozumienie. Czy chcę pragnąć takiej wiary?
Punkt 3. „To Ja jestem, nie bójcie się”. Jezus uspokaja uczniów dając się poznać. Jezus nawet gdy w moim życiu uczyni rzeczy nieprawdopodobne, da się przy tym poznać. Bać się należy wiary w coś, co jest tak tajemnicze, że zupełnie nieuchwytne. Za czym stoją siły, które nie dają się poznać, ale chcą nas zmanipulować i oddalić od Boga. Jezus daje się poznać, aby dać nam pewność, że jesteśmy na dobrej drodze.
7. Modlitwa końcowa:
- prosić o wiarę przekraczającą ludzkie możliwości
- podziękować Jezusowi, że zawsze jest obecny przy mnie
- powierzyć się Matce Najświętszej, która uwierzyła słowu, które zostało jej powiedziane od Pana.
8. Refleksja po modlitwie: Rozważę, czy jestem zadowolony z modlitwy, za co podziękuję, co będę starał się poprawić.