1. Stanąć w obecności Bożej: Boże, jesteś i patrzysz na mnie, ja jestem przed Tobą.
2. Prośba do Ducha Świętego: Duchu Święty, przyjdź i ukaż mi prawdę zawartą w Słowie Bożym, które chcę dzisiaj rozważyć.
3. Przeczytać tekst: Jezus jest bramą owiec (J 10,1-10)
4. Modlitwa wstępna: Proszę Cię Boże, Panie mój, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Twojego Boskiego Majestatu. Amen.
5. Wyobrażenie sobie miejsca: Wiedzieć pasterza wchodzącego przez bramę do swej owczarni.
6. Prośba o owoc rozmyślania: Proszę Cię, Panie, o zaufanie Twojemu prowadzeniu.
Punkt 1. „Pasterz woła swe owce po imieniu i wyprowadza je...”. Pasterz bardzo dobrze zna swoje stado, jego owce mają imiona, którymi je wzywa. Jezus dobrze mnie zna i każdego z moich braci i sióstr. Zna i pamięta moje imię i ma odwagę mnie po imieniu nazwać i wezwać. Jak często zapominam imion? Jak zwracam się wówczas do ludzi? Jak wielu nie znam z imienia, bo kontakt był tyko okazjonalny i krótkotrwały. Jak reaguję, gdy ktoś mówi do mnie po imieniu? Jezus zna doskonale moje imię i mnie i chce mnie poprowadzić. Czy się lękam tego prowadzenia, bo zostałem już oszukany przez ludzkich rozbójników? Poproszę o odwagę usłyszenia swojego imienia z ust Jezusa i pójścia za Jego głosem.
Punkt 2. „Nie pojęli znaczenia tego, co im mówił”. Przypowieść Jezusa o dobrym pasterzu napotyka na niezrozumienie. Jak przemawia do mnie? Odnajduję się w tym obrazie, czy też jest on dla mnie daleki? Przynosi mi pokój i zaufanie czy budzi lęk i opór. Zobaczę swoje uczucia i porozmawiam o nich z Panem. Punkt 3. „Ja jestem bramą owiec”. Jezus nazywa się także bramą. Brama otwiera nowy obszar, obszar, który do kogoś należy, jest pewną tajemnicą, nie wiemy, co nas za nią spotka. Potrzeba decyzji aby wejść. Za bramą o której mówi Jezus jest świat Królestwa Bożego. Jeśli się ją przejdzie nic już nie pozostaje takie samo. Czy wszedłem już w ten świat, czy ciągle jeszcze jest przed podjęciem tej decyzji, waham się? Co uczynię?
7. Modlitwa końcowa:
- prosić o odwagę pójścia za Jezusem
- podziękować za to, że Jezus mówi do mnie po imieniu
- powierzyć się Matce Najświętszej, Królowej Apostołów.
8. Refleksja po modlitwie: Rozważę, czy jestem zadowolony z modlitwy, za co podziękuję, co będę starał się poprawić.
