1. Stanąć w obecności Bożej: Boże, jesteś i patrzysz na mnie, ja jestem przed Tobą.
2. Prośba do Ducha Świętego: Duchu Święty, przyjdź i ukaż mi prawdę zawartą w Słowie Bożym, które chcę dzisiaj rozważyć.
3. Przeczytać tekst: Ostatni nakaz (Mk 16,15-18)
4. Modlitwa wstępna: Proszę Cię Boże, Panie mój, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Twojego Boskiego Majestatu. Amen.
5. Wyobrażenie sobie miejsca: Wyobrazić sobie Jezusa Zmartwychwstałego stojącego ostatni raz przed Apostołami. Usłyszeć ostatnie słowa Jezusa. Zobaczyć jak wstępuje do nieba.
6. Prośba o owoc rozmyślania: Proszę Cię, Panie, o odwagę w głoszeniu Ewangelii.
Punkt 1. „Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu”. Nakaz misyjny, który dotyczy jedenastu ludzi. Odpowiedzialność głoszenia Ewangelii na całym świecie spoczywa na grupce ludzi, prostych robotników palestyńskich. Czy mogli poważnie wziąć te słowa? Czy ja poważnie biorę te słowa do siebie, że do mnie Jezus również kieruje ten nakaz? Dokąd mnie posyła? Z którego miejsca rozpocznę swój pochód misyjny przez świat, tzn. które miejsce jest dla mnie pierwsze w głoszeniu Ewangelii? A może ten nakaz jest dla mnie abstrakcją, uważam, że mnie nie dotyczy? Jestem uczniem Jezusa czy nie?
Punkt 2. „Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony”. Jeszcze raz zwrócę uwagę na znaczenie wiary i chrztu w moim życiu. Często o tym słyszę, np. w kazaniach. Czy naprawdę doceniam dar wiary i chrztu? Czy za nie dziękuję? Czy zdaję sobie sprawę, że są to najistotniejsze sprawy nie tylko dla mnie, ale i dla innych ludzi. Nie zdrowie, nie szczęśliwa rodzina, nie dom i samochód, nie wykształcenie. Czy pragnę, aby wszyscy uwierzyli i byli ochrzczeni? Czy spotkałem człowieka niewierzącego, nieochrzczonego. Jaka była moja reakcja po takich spotkaniach?
Punkt 3. „Tym zaś, którzy uwierzą te znaki towarzyszyć będą...”. Jezus przypomina o potędze wiary. To moc Tego, w którego uwierzyliśmy sprawia, że i dzisiaj mogą się dziać cuda: egzorcyzmy uwalniające o złego ducha, modlitwa o uzdrowienie z nałożeniem rąk, Boża Opatrzność, która chroni od wszelkiego rodzaju chorób i niebezpieczeństw. Czy boję się złego ducha? Czy boję się choroby? Czy boję się niebezpieczeństwa, wypadku, zagrożenia życia? W Kościele Jezus pozostawił moc, która jest antidotum na to wszystko, jest najlepszą ochroną i lekarstwem. Czy pragnę w to uwierzyć?
7. Modlitwa końcowa:
- prosić o wiarę w Jezusa
- podziękować za Bożą Opatrzność
- powierzyć się Matce Najświętszej, której obecność umacniała Apostołów w głoszeniu Ewangelii.
8. Refleksja po modlitwie: Rozważę, czy jestem zadowolony z modlitwy, za co podziękuję, co będę starał się poprawić.
