11.12.20111. Stanąć w obecności Bożej: Boże, jesteś i patrzysz na mnie, ja jestem przed Tobą.
2. Prośba do Ducha Świętego: Duchu Święty, przyjdź i ukaż mi prawdę zawartą w Słowie Bożym, które chcę dzisiaj rozważyć.
3. Przeczytać tekst: Jan Chrzciciel przygotowuje przyjście Chrystussa. (J 1,6-8.19-28)
4. Modlitwa wstępna: Proszę Cię Boże, Panie mój, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Twojego Boskiego Majestatu. Amen.
5. Wyobrażenie sobie miejsca: Widzieć Jana Chrzciciela nad Jordanem.
6. Prośba o owoc rozmyślania: Proszę Cię, Panie, o odkrycie prawdy o sobie.
Punkt 1. „Kto ty jesteś?”. Żydzi pytali Jana Chrzciciela, kim jest. Dręczyła ich niepewność, czy przychodzi od Boga. To pytanie o powołanie – nie o imię, miejsce i datę urodzenia, narodowość itp. Co ja odpowiedziałbym na tak postawione pytanie wobec mnie? Kim jestem? Jakie jest powołanie, którym mnie Bóg obdarzył?
Punkt 2. „Co mówisz sam o sobie?”. Co mogę powiedzieć o sobie? Czy miałem okazję komuś o sobie powiedzieć? Czy wyszedłem poza zewnętrzne przejawy swego życia? Czy potrafię odkryć przed kimś moje wnętrze, moje uczucia, pragnienia i obawy? Komu mówię o sobie, dlaczego właśnie tej osobie? Co potrafię powiedzieć o sobie, a czego nie potrafię?
Punkt 3. „Jam głos wołającego na pustyni…”. Jan Chrzciciel określa się tajemniczymi słowami, które obrazowały jego wyjątkową misję. Czy ja jestem wyjątkowy? Na czym polega moja wyjątkowość? Czy mam kłopot z jej określeniem? Czy potrafię się utożsamić z jakąś z postaci biblijnych? Z którą i dlaczego? Poproszę Pana, by ukazał mi moją wyjątkowość, która jest Jego darem.
7. Modlitwa końcowa:
- prosić o odkrycie prawdy o sobie.
- podziękować za to, kim jestem.
- powierzyć się Matce Najświętszej, Królowej proroków.
8. Refleksja po modlitwie: Rozważę, czy jestem zadowolony z modlitwy, za co podziękuję, co będę starał się poprawić
