Dwudziesta druga Niedziela Zwykła

30.08.2009

1. Stanąć w obecności Bożej: Boże, jesteś i patrzysz na mnie, ja jestem przed Tobą.
2. Prośba do Ducha Świętego: Duchu Święty, przyjdź i ukaż mi prawdę zawartą w Słowie Bożym, które chcę dzisiaj rozważyć.
3. Przeczytać tekst: Spór o tradycję. Prawdziwa nieczystość. (Mk 7,1-8.14-15.21-23)
4. Modlitwa wstępna: Proszę Cię Boże, Panie mój, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Twojego Boskiego Majestatu. Amen.
5. Wyobrażenie sobie miejsca: Zobaczyć Serce Jezusa z obrazu Najświętszego Serca Jezusowego.
6. Prośba o owoc rozmyślania: Proszę Cię, Panie, o poznanie swoich złych myśli.
Punkt 1. „Ten lud czci mnie wargami, lecz sercem swym daleko jest ode mnie”. Czy mam doświadczenie udziału w modlitwie, w której moje serce było daleko od Boga, a tylko moje ciało czy słowa mówiły, że stoję przed Nim i mówię do Niego? Czy oceniałem innych ludzi tą kategorią? Jak jest ze mną teraz? Czy czas mojej modlitwy to czas bliskości mojego serca i Serca Jezusa?
Punkt 2. „Uchyliliście przykazanie Boże, a trzymacie się ludzkiej tradycji”. Jak postrzegam ludzi zachowującym zwyczaje kościelne, a postępujących w życiu wbrew przykazaniom? Czy zachowuję sam zwyczaje kościelne /poświęcenia, tradycyjne modlitwy, cześć obrazów/? Co mi to daje? A dlaczego nie zachowuję? Czy przestrzegam przykazań i chcę przestrzegać, a może któreś sobie uchyliłem, stworzyłem swoją własną jego interpretację, aby usprawiedliwić swój grzech?
Punkt 3. „Z wnętrza bowiem, z serca ludzkiego pochodzą złe myśli”. Dość często tłumaczymy się okolicznościami, która sprawiły, że postąpiliśmy źle. Tymczasem źródło zła jest w nas samych, w naszym sercu, w duszy. Zło rozpoczyna się od złych myśli. Czy śledziłem swoje myśli, które doprowadziły mnie do grzechu? Czy potrafiłem uchwycić ich początek, środek i koniec? Przypomnę sobie ostatni mój grzech, z ostatnich dni. Pomyślę, jak do niego doszło, gdzie był początek, od jakiej myśli zaczęło się podążanie ku popełnionemu złu.
7. Modlitwa końcowa:
- prosić o zdolność odkrycia złych myśli rodzących się w sercu.
- podziękować za Boże przykazania.
- powierzyć się Matce Najświętszej, Pannie czystej.
8. Refleksja po modlitwie: Rozważę, czy jestem zadowolony z modlitwy, za co podziękuję, co będę starał się poprawić.