23.11.2009
1. Stanąć w obecności Bożej: Boże, jesteś i patrzysz na mnie, ja jestem przed Tobą.
2. Prośba do Ducha Świętego: Duchu Święty, przyjdź i ukaż mi prawdę zawartą w Słowie Bożym, które chcę dzisiaj rozważyć.
3. Przeczytać tekst: Wdowi grosz. (Łk 21,1-4)
4. Modlitwa wstępna: Proszę Cię Boże, Panie mój, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Twojego Boskiego Majestatu. Amen.
5. Wyobrażenie sobie miejsca: Zobaczyć Jezusa obserwującego wrzucających ofiary do skarbony.
6. Prośba o owoc rozmyślania: Proszę Cię, Panie, abym był ofiarny.
Punkt 1. „Gdy Jezus podniósł oczy, zobaczył, jak bogaci wrzucali swe ofiary do skarbony”. Czy jestem bogaty czy biedny? Czy jestem hojny czy skąpy? Czy chciałbym być bogaty, czy ubóstwo mi wystarczy? Czy chciałbym być hojny, czy skąpstwo mi się opłaci? Jezus podnosi oczy i patrzy na mnie. Co widzi?
Punkt 2. „Zobaczył też, jak uboga jakaś wdowa wrzuciła dwa pieniążki”. Jezusowej uwadze nie umknie żaden szczegół. Nic w moim sercu nie wymknie się uwadze Jezusa. Co chciałbym ukryć przed Jezusem? Czego unikam w rozmowie z nim? Może tym czymś jest moje skąpstwo?
Punkt 3. „Ta uboga wdowa wrzuciła więcej niż wszyscy inni”. Kiedy ofiara, którą złożyłem mnie zabolała? Tzn., że rzeczywiście czuć było, że drenuje moją kieszeń. Czy chciałbym mieć odwagę taką ofiarę złożyć?
7. Modlitwa końcowa:
- prosić o ofiarność.
- podziękować za ostatnio otrzymane pieniądze.
- powierzyć się Matce Najświętszej, ubogiej Służebnicy Pańskiej.
8. Refleksja po modlitwie: Rozważę, czy jestem zadowolony z modlitwy, za co podziękuję, co będę starał się poprawić
Bociek
1 rok temu