7 stycznia

7.01.2010

1. Stanąć w obecności Bożej: Boże, jesteś i patrzysz na mnie, ja jestem przed Tobą.
2. Prośba do Ducha Świętego: Duchu Święty, przyjdź i ukaż mi prawdę zawartą w Słowie Bożym, które chcę dzisiaj rozważyć.
3. Przeczytać tekst: Pole działalności. Dalsza działalność Jezusa (Mt 4,12-17.23-25)
4. Modlitwa wstępna: Proszę Cię Boże, Panie mój, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Twojego Boskiego Majestatu. Amen.
5. Wyobrażenie sobie miejsca: Widzieć Jezusa wędrującego przez Galileę, nauczającego i uzdrawiającego. Widzieć tłumy idących do Niego i za Nim.
6. Prośba o owoc rozmyślania: Proszę Cię, Panie, abym umiał przynieść do Ciebie swoją największą słabość.
Punkt 1. „Jezus opuścił jednak Nazaret, przyszedł i osiadł w Kafarnaum nad jeziorem, na pograniczu Zabulona i Neftalego”. Jezus opuszcza swoją miejscowość, aby zamieszkać w innym mieście i prowadzić swoją działalność. Czy musiałem opuścić miejsce, w którym żyłem, wychowałem się? Czy biorę pod uwagę taką perspektywę? Czy jest to dla mnie łatwe czy trudne? Z jakiego powodu mógłbym opuścić miejsce, z którym jestem związany? Dokąd chciałbym się udać? Dlaczego właśnie tam?
Punkt 2. „I obchodził Jezus cała Galileję”. Jezus był wędrowcem, Jezus był misjonarzem. Na ile jestem wędrowcem, na ile domatorem? Czy dla głoszenia Ewangelii byłbym w stanie stać się wędrowcem? Czy znam ludzi, którzy porzucili swoje dotychczasowe życie, aby iść w świat i głosić Ewangelię?
Punkt 3. „Przynoszono więc do Niego wszystkich cierpiących, których dręczyły rozmaite choroby i dolegliwości, opętanych, epileptyków i paralityków, a On ich uzdrawiał”. Jezus ściągał jak magnes wszystkich chorych, chorych na wstydliwe i upokarzające choroby. W Nim odnajdywali nadzieję na uzdrowienie. Jaka jest moja najbardziej zawstydzająca dolegliwość? Co z nią robię? Jak ją przeżywam? Komu ją przynoszę? Czy Jezus poprzez nią mnie przyciąga?
7. Modlitwa końcowa:
- prosić o zdolność oddania Jezusowi swojej najskrytszej słabości.
- podziękować za uzdrowionych z choroby.
- powierzyć się Matce Najświętszej, Uzdrowieniu chorych.
8. Refleksja po modlitwie: Rozważę, czy jestem zadowolony z modlitwy, za co podziękuję, co będę starał się poprawić