Piątek II Tygodnia Zwykłego

22.01.2010

1. Stanąć w obecności Bożej: Boże, jesteś i patrzysz na mnie, ja jestem przed Tobą.
2. Prośba do Ducha Świętego: Duchu Święty, przyjdź i ukaż mi prawdę zawartą w Słowie Bożym, które chcę dzisiaj rozważyć.
3. Przeczytać tekst: Wybór Dwunastu. (Mk 3,13-19)
4. Modlitwa wstępna: Proszę Cię Boże, Panie mój, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Twojego Boskiego Majestatu. Amen.
5. Wyobrażenie sobie miejsca: Widzieć Jezusa na górze przywołującego swoich uczniów. Widzieć uczniów idących do Niego. Zobaczyć każdego z nich.
6. Prośba o owoc rozmyślania: Proszę Cię, Panie, abym Ci zawsze towarzyszył.
Punkt 1. „Przywołał do siebie tych, których sam chciał, a oni przyszli do Niego”. Jezus przywołuje tych, których chce. Jeśli Jezus woła, trzeba odpowiedzieć na Jego głos. Ci, których zawołał, przyszli do Niego. Jak zachowuję się ja, gdy Jezus woła? Ociągam się z wyruszeniem? Wolałbym nie słyszeć? Boję się podejść, żeby nie usłyszeć czegoś, co nie będzie mi odpowiadać? Dokąd Jezus mnie woła? Do czego Jezus mnie woła?
Punkt 2. „Ustanowił Dwunastu, aby Mu towarzyszyli”. Jezus wybrał Dwunasty, aby byli towarzyszami Jego misji. Jak jest z moim towarzyszeniem Jezusowi? Kiedy z Nim jestem, a kiedy od Niego uciekam? Kiedy się ociągam? Kiedy chciałbym być gdzie indziej niż On jest? Czy chcę Mu towarzyszyć zawsze?
Punkt 3. Ewangelia wymienia imiona wszystkich Apostołów. Towarzysze Jezusowi nie są tłumem, w którym nie można poznać imion. To konkretne osoby o konkretnych imionach. Nie jestem samotnym towarzyszem Jezusa, są inni wokół mnie. Jakie imiona znam towarzyszy Jezusowych dzisiaj? Kim oni są? Podziękuję za nich…
7. Modlitwa końcowa:
- prosić o to, by się nigdy nie odłączyć od Jezusa.
- podziękować za wołający głos Jezusa.
- powierzyć się Matce Najświętszej, podążającej za Jezusem.
8. Refleksja po modlitwie: Rozważę, czy jestem zadowolony z modlitwy, za co podziękuję, co będę starał się poprawić