Wspomnienie ŚŚ. Bazylego Wielkiego i Grzegorza z Nazjanzu, biskupów i doktorów Kościoła

2.01.2010

1. Stanąć w obecności Bożej: Boże, jesteś i patrzysz na mnie, ja jestem przed Tobą.
2. Prośba do Ducha Świętego: Duchu Święty, przyjdź i ukaż mi prawdę zawartą w Słowie Bożym, które chcę dzisiaj rozważyć.
3. Przeczytać tekst: Świadectwo Jana Chrzciciela. (J 1,19-28)
4. Modlitwa wstępna: Proszę Cię Boże, Panie mój, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Twojego Boskiego Majestatu. Amen.
5. Wyobrażenie sobie miejsca: Widzieć Jana Chrzciciela nad Jordanem.
6. Prośba o owoc rozmyślania: Proszę Cię, Panie, o odkrycie prawdy o sobie.
Punkt 1. „Kto ty jesteś?”. Żydzi pytali Jana Chrzciciela kim jest. Dręczyła ich niepewność, czy przychodzi od Boga. Co ja odpowiedziałbym na tak postawione pytanie wobec mnie? Kim jestem? Jak mogę się określić w jednym zdaniu, w kilku punktach? Czy wiem, kim jestem?
Punkt 2. „Co mówisz sam o sobie?”. Żydzi domagają się, by Jan Chrzciciel się określił. Czy potrafię mówić o sobie? Komu mówię o sobie, dlaczego właśnie tej osobie? Co potrafię powiedzieć o sobie, a czego nie potrafię?
Punkt 3. „Jam głos wołającego na pustyni…”. Jan Chrzciciel określa się tajemniczymi słowami, które określały jego wyjątkową misję. Czy ja jestem wyjątkowy? Na czym polega moja wyjątkowość? Czy mam kłopot z jej określeniem? Czy potrafię się utożsamić z jakąś z postaci biblijnych? Z którą i dlaczego?
7. Modlitwa końcowa:
- prosić o odkrycie prawdy o sobie.
- podziękować za to, kim jestem.
- powierzyć się Matce Najświętszej, Królowej proroków.
8. Refleksja po modlitwie: Rozważę, czy jestem zadowolony z modlitwy, za co podziękuję, co będę starał się poprawić