5.09.2009
1. Stanąć w obecności Bożej: Boże, jesteś i patrzysz na mnie, ja jestem przed Tobą.
2. Prośba do Ducha Świętego: Duchu Święty, przyjdź i ukaż mi prawdę zawartą w Słowie Bożym, które chcę dzisiaj rozważyć.
3. Przeczytać tekst: Łuskanie kłosów w szabat (Łk 6,1-5)
4. Modlitwa wstępna: Proszę Cię Boże, Panie mój, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Twojego Boskiego Majestatu. Amen.
5. Wyobrażenie sobie miejsca: Zobaczyć Jezusa i uczniów zrywających kłosy.
6. Prośba o owoc rozmyślania: Proszę Cię, Panie, o roztropność.
Punkt 1. „Czemu czynicie to, czego nie wolno czynić w szabat?”. Myślenie prawne wiąże się z ciągłym pytaniem: wolno? – nie wolno? Czy żyję w takim napięciu? Czy ciągle szukam przyzwolenia na to co robię? Czy mam poczucie winy, gdy ktoś mówi, że tego nie wolno mi było zrobić?
Punkt 2. „Nawet tegoście nie czytali, co uczynił Dawid...”. Jezus ukazuje szerszą perspektywę prawa odpoczynku szabatowego. Podaje przykład biblijny, który ukazuje sytuację nadzwyczajną, w czasie której spoczynek szabatowy nie służyłby przeżywaniu pobożnemu tego dnia, ale dręczeniu zmęczonych i głodnych ludzi niepotrzebnym postem. Czy potrafię rozróżniać takie sytuacje? Jak rozwiązałem je w moim życiu? Poproszę o roztropność w odczytywaniu sensu prawa.
Punkt 3. „Syn Człowieczy jest panem szabatu”. Jezus jest panem wszystkiego. To do Niego mamy odnosić wszelkie prawa i zasady. On jest centrum wszystkiego. Dla Niego obchodzimy święta, dla Niego odpoczywamy, dla Niego pracujemy. Czy moje święto, niedziela jest dla Niego? Jeśli nie dla Niego to dla kogo?
7. Modlitwa końcowa:
- prosić o cnotę roztropności.
- podziękować za święta i niedziele.
- powierzyć się Matce Najświętszej, Pannie mądrej.
8. Refleksja po modlitwie: Rozważę, czy jestem zadowolony z modlitwy, za co podziękuję, co będę starał się poprawić.
Bociek
1 rok temu