30-ta Niedziela Zwykła

25.10.2009

1. Stanąć w obecności Bożej: Boże, jesteś i patrzysz na mnie, ja jestem przed Tobą.
2. Prośba do Ducha Świętego: Duchu Święty, przyjdź i ukaż mi prawdę zawartą w Słowie Bożym, które chcę dzisiaj rozważyć.
3. Przeczytać tekst: Niewidomy pod Jerychem. (Mk 10,46-52)
4. Modlitwa wstępna: Proszę Cię Boże, Panie mój, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Twojego Boskiego Majestatu. Amen.
5. Wyobrażenie sobie miejsca: Wyobrazić sobie żebraka wołającego za Jezusem, usłyszeć jego głos. Zobaczyć tłum, który chce go uciszyć. Zobaczyć Jezusa, który go woła.
6. Prośba o owoc rozmyślania: Proszę Cię, Panie, abym umiał modlić się z wiarą.
Punkt 1. „Jezusie, Synu Dawida, zmiłuj się nade mną”. Bartymeusz uczy nas krótkiej, ale mocnej modlitwy. Ile w mojej modlitwie jest determinacji i prostoty? Czy wołam do Boga, czy nie mam śmiałości się do Niego odzywać? Czy modlę się aktami strzelistymi? Czy modlitwę Bartymeusza mogę uczynić swoją modlitwą?
Punkt 2. „Wielu nastawało na niego, żeby umilkł”. Tłum nie rozumie Bartymeusza, nie rozumie jego pragnienia i cierpienia. Gdyby Bartymeusz posłuchał tłumu, toi by nie widział. A on wołał coraz głośniej. Na ile moja postawa religijna, odniesienie do Boga, jest podyktowane „religijną poprawnością”, tym co „wypada”, „co powiedzą inni”? Na ile moja modlitwa jest odważna i nie liczy się z opinią ludzką?
Punkt 3. „Twoja wiara cię uzdrowiła”. Jezus zapytał niewidomego, czego pragnie. On odpowiedział, bo wierzył, że Jezus może to sprawić.Bartymeusz przejrzał na oczy i poszedł za Jezusem. Ale on wcześniej już widział – bo wierzył. Słabość braku wzroku pobudziła go do wiary. Inni choć oczy zdrowe mieli, nie widzieli, nie wierzyli. Bartymeusz nie mógł sam siebie uzdrowić, dlatego wierzył. Wiarę tracimy, gdy jesteśmy samowystarczalni. Podziękuję za moje słabości /co jest największą?/, podziękuję za wiarę, która z nich wypływa.
7. Modlitwa końcowa:
- prosić o dar odważnej modlitwy.
- podziękować za swoje słabości.
- powierzyć się Matce Najświętszej, która uwierzyła Bogu.
8. Refleksja po modlitwie: Rozważę, czy jestem zadowolony z modlitwy, za co podziękuję, co będę starał się poprawić.