Piątek 30-tego Tygodnia Zwykłego

30.10.2009

1. Stanąć w obecności Bożej: Boże, jesteś i patrzysz na mnie, ja jestem przed Tobą.
2. Prośba do Ducha Świętego: Duchu Święty, przyjdź i ukaż mi prawdę zawartą w Słowie Bożym, które chcę dzisiaj rozważyć.
3. Przeczytać tekst: Nowe uzdrowienia w szabat. (Łk 14,1-6)
4. Modlitwa wstępna: Proszę Cię Boże, Panie mój, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Twojego Boskiego Majestatu. Amen.
5. Wyobrażenie sobie miejsca: zobaczyć Jezusa jak przychodzi do domu faryzeusza, zasiada za stołem. Zobaczyć śledzących go. Zobaczyć chorego, usłyszeć milczenie faryzeuszów.
6. Prośba o owoc rozmyślania: Proszę Cię, Panie, abyś uchronił mnie od obłudy.
Punkt 1. „Oni Go śledzili”. Jezus był śledzony przez faryzeuszów, aby zdyskredytować Jego działalność. Nie zwracał jednak na to żadnej uwagi. Czy żyję tak przejrzyście, że nawet śledzony przez nieprzychylne osoby, mogę pozostać wolny?
Punkt 2. „Czy wolno w szabat uzdrawiać, czy też nie?”. Jezus sam stawia sprawę zdecydowania nie czekając na wątpliwości faryzeuszów. Robi to specjalnie. Nie obawia się ich. Wykazuje prawdę uzdrawiając człowieka. Czy pragnę takiej odwagi? Czy mógłbym być tak zdecydowany przed moimi przeciwnikami, osobami niechętnymi? Czy pragnę takiej postawy, czy wolę uciekać?
Punkt 3. „Nie mogli Mu na to odpowiedzieć”. Faryzeusze nie potrafią znaleźć argumentów przeciwko uzdrowieniu w szabat, a jednak pozostają przy swoim zdaniu. Czy zmieniam swoje zdanie, gdy zostanę merytorycznie przekonany? Czy jestem na tyle pokorny, by to uczynić?
7. Modlitwa końcowa:
- prosić o otwartość na zmianę poglądów.
- podziękować za przykład wolności Jezusa w postępowaniu z ludźmi.
- powierzyć się Matce Najświętszej, Stolicy mądrości.
8. Refleksja po modlitwie: Rozważę, czy jestem zadowolony z modlitwy, za co podziękuję, co będę starał się poprawić