Wspomnienie bł. Honorata Koźmińskiego, kapłana

13.10.2009

1. Stanąć w obecności Bożej: Boże, jesteś i patrzysz na mnie, ja jestem przed Tobą.
2. Prośba do Ducha Świętego: Duchu Święty, przyjdź i ukaż mi prawdę zawartą w Słowie Bożym, które chcę dzisiaj rozważyć.
3. Przeczytać tekst: Napiętnowanie faryzeuszów. (Łk 11,37-41)
4. Modlitwa wstępna: Proszę Cię Boże, Panie mój, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Twojego Boskiego Majestatu. Amen.
5. Wyobrażenie sobie miejsca: Zobaczyć Jezusa za stołem, zdziwienie faryzeusza, reakcję Jezusa.
6. Prośba o owoc rozmyślania: Proszę Cię, Panie, abym umiał dzielić się sobą.
Punkt 1. „Pewien faryzeusz zaprosił Jezusa na obiad”. Jezus dawał się zapraszać na posiłki. Czy lubię, gdy mnie ktoś zaprasza na obiad? Kto mnie zaprasza? Czy przyjmuje zaproszenia od osób, które nie do końca są mi życzliwe? Czy doceniam znaczenie spotkania przy posiłku? Czy raczej przed takimi spotkaniami uciekam? Dlaczego? Czym jest dla mnie wspólny posiłek?
Punkt 2. „Faryzeusz wyraził zdziwienie, że nie obmył wpierw rąk przed posiłkiem”. Faryzeusz niby zaprasza Jezusa, ale patrzy na Niego podejrzliwie. Jezus nie zachowuje zasad, według których żyją faryzeusze. Czy i ja wypominam innym to, że nie postępują tak jak ja? Czy moje zasady są naprawdę uniwersalne, czy są tylko moim zwyczajem? Czy potrafię zaakceptować inność w kontaktach międzyludzkich?
Punkt 3. „Czyż Stwórca zewnętrznej strony nie uczynił także wnętrza?”. Jezus zwraca uwagę na wnętrze człowieka. Nie formy zachowania ,wygląd decydują o wartości człowieka, ale właśnie wnętrze. Czy dbam o swoje wnętrze? Jak dbam o swoje życie duchowe? A ile energii poświęcam na higienę ciała, wygląd, zachowanie pozytywnego wizerunku, również pod względem religijnym? Oczyścić wnętrze to rozdać to, co jest wewnątrz. Czy kryję się ze swoim wnętrzem, czy próbuję być otwarty i dzielić się sobą? Mój największy dar to ja sam. Komu go daję? Dlaczego nie daję? Czy się tego lękam, że zostanę odkryty? Dlaczego?
7. Modlitwa końcowa:
- prosić o odwagę dzielenia się sobą.
- podziękować za tajemnice swojego wnętrza.
- powierzyć się Matce Najświętszej, Mistrzyni życia duchowego.
8. Refleksja po modlitwie: Rozważę, czy jestem zadowolony z modlitwy, za co podziękuję, co będę starał się poprawić