III Niedziela Adwentu

13.12.2009

1. Stanąć w obecności Bożej: Boże, jesteś i patrzysz na mnie, ja jestem przed Tobą.
2. Prośba do Ducha Świętego: Duchu Święty, przyjdź i ukaż mi prawdę zawartą w Słowie Bożym, które chcę dzisiaj rozważyć.
3. Przeczytać tekst: Szczególne wskazania. (Łk 3,10-18)
4. Modlitwa wstępna: Proszę Cię Boże, Panie mój, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Twojego Boskiego Majestatu. Amen.
5. Wyobrażenie sobie miejsca: Zobaczyć tłumy wokół Jana Chrzciciela nad Jordanem.
6. Prośba o owoc rozmyślania: Proszę Cię, Panie, abym poznał, jak się nawrócić do Ciebie.
Punkt 1. „Cóż mamy czynić?”. Pytanie o to, co czynić, aby właściwie żyć, jest pytaniem podstawowym. Jak często je sobie zadaję? Czy zadaję je Bogu? Komu jeszcze mogę takie pytanie zadać /zadaję/? Czy sam umiem dopomóc innym w odpowiedzi na takie pytanie? Czy chciałbym umieć?
Punkt 2. „Nie pobierajcie nic więcej ponad to, co wam wyznaczono”. Jan udziela prostej odpowiedzi i celnikom i żołnierzom: bądźcie uczciwi w swojej pracy. Czy jestem uczciwy w obowiązkach, które mi zlecono? Czy staram się wykorzystać stanowisko kosztem drugiego człowieka? Czy z lenistwa unikam pewnego zakresu swoich obowiązków?
Punkt 3. „On chrzcić was będzie Duchem Świętym i ogniem”. Uczciwość jest punktem wyjścia dla przyjęcia przesłania Jezusa. Duch Święty może rozpocząć działanie, gdy człowiek jest uczciwy wobec siebie i wobec świata. To co z nami uczyni Duch Święty wykracza poza proste porady. Jego działanie jest jak ogień: gwałtowne i nieokiełznanie, jednocześnie ciepłe i spokojne. Czy pragnę być prowadzony przez Ducha Świętego na obszary życia, których się boję, nie znam, uważam, że się do nich nie nadaję?
7. Modlitwa końcowa:
- prosić o uczciwość.
- podziękować za Ducha Świętego.
- powierzyć się Matce Najświętszej, w której Duch Święty uczynił sobie mieszkanie.
8. Refleksja po modlitwie: Rozważę, czy jestem zadowolony z modlitwy, za co podziękuję, co będę starał się poprawić