Wspomnienie św. Ambrożego, biskupa

7.12.2009

1. Stanąć w obecności Bożej:
Boże, jesteś i patrzysz na mnie, ja jestem przed Tobą.
2. Prośba do Ducha Świętego: Duchu Święty, przyjdź i ukaż mi prawdę zawartą w Słowie Bożym, które chcę dzisiaj rozważyć.
3. Przeczytać tekst: Uzdrowienie paralityka. (Łk 5,17-26)
4. Modlitwa wstępna: Proszę Cię Boże, Panie mój, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Twojego Boskiego Majestatu. Amen.
5. Wyobrażenie sobie miejsca: Zobaczyć ludzi niosących paralityka, wychodzących na dach. Widzieć spuszczane łoże z paralitykiem przed Jezusa. Widzieć Jezusa, słyszeć Jego słowa. Widzieć faryzeuszy i ich myśli. Widzieć paralityka, który chodzi. Zobaczyć ludzi, których ogarnęło zdumienie.
6. Prośba o owoc rozmyślania: Proszę Cię, Panie, abym dziwił się Twojemu miłosierdziu.
Punkt 1. „Wtem jacyś ludzie niosąc na łożu człowieka, który był sparaliżowany, starali się go wnieść i położyć przed Nim”. Paralityk nie może sam przyjść do Jezusa, aby prosić o uzdrowienie. Czynią to inni ludzie. Czy znam stan paraliżu? Kiedy jestem jakby sparaliżowany, że nie mogę nic zrobić? W jakiej dziedzinie? Przed kim, w jakiej sytuacji? Jak się wtedy czuję? Czy chciałbym pomocy?
Punkt 2. „On widząc ich wiarę, rzekł: Człowieku, odpuszczają ci się twoje grzechy”. To co najbardziej człowieka paraliżuje to grzech. Nie widzą tego zapewne ci, co go przynieśli, sam sparaliżowany, a także faryzeusze. Czy ja widzę jak grzech paraliżował moje życie? Czy dałem sobie radę? Kto mi pomógł przyjść do Jezusa? Czy potrafiłbym pomóc komuś sparaliżowanemu przez grzech? Czy mam taką wiarę?
Punkt 3. „Przedziwne rzeczy widzieliśmy dzisiaj”. Sparaliżowany oprócz tego, że dostał odpuszczenie grzechów, dostał także władzę nad swoim ciałem. Wielbił Boga za te dary. Przedziwne to były rzeczy. Czy bardziej dziwne było uzdrowienie czy odpuszczenie grzechów? Jakże przedziwną sprawą jest przebaczenie w sakramencie pokuty. Czy dziwię się temu, co dzieje się w czasie spowiedzi? Czy oczekuję uzdrowienia widocznego, widocznej poprawy mojego postępowania, a nie dziwię się temu, że mimo wszystko Bóg mi ciągle przebacza? Poproszę takie zdziwienie?
7. Modlitwa końcowa:
- prosić o zdziwienie nad darem przebaczenia.
- podziękować za ostatnie rozgrzeszenie.
- powierzyć się Matce Najświętszej, Uzdrowieniu chorych.
8. Refleksja po modlitwie: Rozważę, czy jestem zadowolony z modlitwy, za co podziękuję, co będę starał się poprawić