Wspomnienie św. Jana od Krzyża, kapłana i doktora Kościoła

14.12.2009

1. Stanąć w obecności Bożej: Boże, jesteś i patrzysz na mnie, ja jestem przed Tobą.
2. Prośba do Ducha Świętego: Duchu Święty, przyjdź i ukaż mi prawdę zawartą w Słowie Bożym, które chcę dzisiaj rozważyć.
3. Przeczytać tekst: Pytanie o władzę. (Mt 21,23-27)
4. Modlitwa wstępna: Proszę Cię Boże, Panie mój, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Twojego Boskiego Majestatu. Amen.
5. Wyobrażenie sobie miejsca: Zobaczyć Jezusa nauczającego w świątyni. Widzieć pytających arcykapłanów i starszych: Jakim prawem to czynisz?
6. Prośba o owoc rozmyślania: Proszę Cię, Panie, abym udzielał szczerych odpowiedzi.
Punkt 1. „Jezus przyszedł do świątyni i nauczał”. Świątynia była miejscem nauczania Jezusa. Od 12 roku życia, kiedy pierwszy raz pouczał tutaj faryzeuszów. W świątyni Jezus uczy i mnie. Ile czasu w ciągu tygodnia spędzam w świątyni, by słuchać Jezusa? Gdzie mam go usłyszeć, jeśli nie tam?
Punkt 2. „Jakim prawem to czynisz?”. Żydzi podważają prawo do nauczania przez Jezusa. Jezus nie poddaje się ich manipulacji. Odpowiada pytaniem na pytanie. Czy łatwo podważyć moje poglądy? W jaki sposób daję się podejść? W jaki sposób się bronię? Będę uważny i czujny na pytania, które w zamyśle mają mnie zniszczyć.
Punkt 3. „Nie wiemy”. Odpowiedź Żydów jest kalkulacją zysków i strat. Nie odpowiadają szczerze, bo się im to nie opłaca. Jezus jest niezależny od opinii ludzkiej, oni jak najbardziej. Czy moje odpowiedzi są podszytem strachem przed tym, jak wypadnę przed ludźmi? Czy jestem szczery w publicznych rozmowach, debatach? Dlaczego nie jestem? Dokąd mnie to zaprowadzi? Czy chcę naśladować Jezusa?
7. Modlitwa końcowa:
- prosić o szczerość.
- podziękować za świątynię moją ulubioną.
- powierzyć się Matce Najświętszej, która była całkowicie przejrzysta w dialogu z Bogiem.
8. Refleksja po modlitwie: Rozważę, czy jestem zadowolony z modlitwy, za co podziękuję, co będę starał się poprawić