Czwartek 17-tego Tygodnia Zwykłego

30.07.2009

1. Stanąć w obecności Bożej: Boże, jesteś i patrzysz na mnie, ja jestem przed Tobą.
2. Prośba do Ducha Świętego: Duchu Święty, przyjdź i ukaż mi prawdę zawartą w Słowie Bożym, które chcę dzisiaj rozważyć.
3. Przeczytać tekst: Przypowieść o sieci (Mt 13,47-53)
4. Modlitwa wstępna: Proszę Cię Boże, Panie mój, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Twojego Boskiego Majestatu. Amen.
5. Wyobrażenie sobie miejsca: Wyobrazić sobie sieć i ryby w niej, dobre i złe.
6. Prośba o owoc rozmyślania: Proszę Cię, Panie, o umiejętność korzystania z tradycji.
Punkt 1. „Podobne jest królestwo niebieskie do sieci zarzuconej w morze i zagarniającej ryby wszelkiego rodzaju”. Królestwo Boże ogarnie nas jak sieć, czy tego chcemy czy nie. Lepiej być dobrą i wartościową rybą niż złą. Poproszę, aby Bóg podtrzymywał mnie w dobrym.
Punkt 2. „Dobre zebrali w naczynia a złe odrzucili”. Sąd nad światem będzie nieubłagany. Zło nie nadaje się do niczego, tylko do wyrzucenia. Czy czasem nie cieszę się z popełnionego zła? Czy odrzuciłem od siebie popełnione grzechy, nie wracam do nich i nie rozpamiętuję? Czy pragnę postawić na dobro, a nie koncentrować się wciąż na popełnionych błędach?
Punkt 3. „Uczony w Piśmie, który stał się uczniem królestwa niebieskiego, podobny jest do ojca rodziny, który ze swego skarbca wydobywa rzeczy nowe i stare”. Zrozumienie nauki Jezusa przez tradycyjnych Żydów było wejściem w nowy świat. Wielu z uczonych w Piśmie nie było w stanie zaakceptować nowości Ewangelii. Tymczasem to co stare i to co nowe jest potrzebne. Na tym polega mądrość. Jaki jest mój stosunek do tradycji w Kościele, starych zwyczajów i modlitw, a jaki do nowych sposobów ewangelizacji, przekazu wiary? Co jest dla mnie stare, a co nowe? Czy widzę potrzebę równowagi w korzystaniu z dobra Kościoła zarówno w odniesieniu do tradycji jak i nowych form przekazu wiary?
7. Modlitwa końcowa:
- prosić o rozpoznanie mądrości zawartej w tradycji Kościoła i jego współczesności
- podziękować za tradycyjne wychowanie religijne
- powierzyć się Matce Najświętszej, Matce Kościoła.
8. Refleksja po modlitwie: Rozważę, czy jestem zadowolony z modlitwy, za co podziękuję, co będę starał się poprawić.