Św. Bogumiła, biskupa

10.06.2009

1. Stanąć w obecności Bożej: Boże, jesteś i patrzysz na mnie, ja jestem przed Tobą.
2. Prośba do Ducha Świętego: Duchu Święty, przyjdź i ukaż mi prawdę zawartą w Słowie Bożym, które chcę dzisiaj rozważyć.
3. Przeczytać tekst: Jezus a Prawo (Mt 5,17-19)
4. Modlitwa wstępna: Proszę Cię Boże, Panie mój, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Twojego Boskiego Majestatu. Amen.
5. Wyobrażenie sobie miejsca: Wyobrazić sobie Jezusa na Górze Błogosławieństw nad Jeziorem Galilejskim przemawiającego do tłumów.
6. Prośba o owoc rozmyślania: Proszę Cię, Panie, o wierność Tobie w najdrobniejszych szczegółach.
Punkt 1. „Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo i Proroków”. Pomyłka dotycząca rewolucyjnego nauczania Jezusa nie dotyczy tylko Żydów, ale i mnie. Na ile jestem wierny przykazaniom, tradycyjnym modlitwom i zwyczajom? Na ile uważam, że ja, człowiek duchowy, który nawet prowadzi rozmyślanie, jest lepszy od tych, którzy odmawiają różaniec i całują relikwie? Czy i dla mnie tradycyjne modlitwy i gesty nie mogą się „wypełnić”? Jaki jest mój stosunek do ludzi, którzy precyzyjnie przestrzegają Bożego Prawa i przepisów i tradycji Kościoła?
Punkt 2. Kto wypełnia Boże Prawo i uczy go wypełniać będzie wielki w Królestwie Niebieskim. Jaki jest mój stosunek do tradycyjnie pojętej moralności? Czy uważam, że wolność mojego sumienia pozwala mi dowolnie podchodzić do Bożych przykazań, bo Pan Bóg nie jest przecież skrupulatnym sędzią, który sprawdza wszystkie moje grzechy? Że przecież dla Niego liczy się miłość. Czy moja „miłość” nie jest przypadkiem usuwaniem z Bożego prawa poszczególnych liter?
Punkt 3. Kto uczy wypełniać, będzie wielki… Czy nauczyłem kiedyś kogoś dobrego postępowania? Czy upominałem kogoś, gdy postępował źle? Może się boję to czynić? Może tylko chodzi o to, bym ja był w porządku? Wielki będę jeśli wezmę odpowiedzialność za życie innych. Gdy zapomnieli o Bożym prawie przypomnę je, wytłumaczę sens, pokażę swoim życiem, że można je wypełnić. Czy widzę się w tej roli? Jeśli nie, to dlaczego? Jak rozważę tę kwestię w świetle dzisiejszego słowa Bożego?
7. Modlitwa końcowa:
- prosić o umiejętność upominania
- podziękować za Boże i kościelne przykazania
- powierzyć się Matce Najświętszej, Matce najczystszej.
8. Refleksja po modlitwie: Rozważę, czy jestem zadowolony z modlitwy, za co podziękuję, co będę starał się poprawić.