Wtorek 12-tego Tygodnia Zwykłego

23.06.2009

1. Stanąć w obecności Bożej: Boże, jesteś i patrzysz na mnie, ja jestem przed Tobą.
2. Prośba do Ducha Świętego: Duchu Święty, przyjdź i ukaż mi prawdę zawartą w Słowie Bożym, które chcę dzisiaj rozważyć.
3. Przeczytać tekst: Złota zasada postępowania. Ciasna brama. (Mt 7,6.12-14)
4. Modlitwa wstępna: Proszę Cię Boże, Panie mój, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Twojego Boskiego Majestatu. Amen.
5. Wyobrażenie sobie miejsca: Wyobrazić sobie ciasną bramę i ludzi próbujących przez nią przejść.
6. Prośba o owoc rozmyślania: Proszę Cię, Panie, abym umiał wybrać trudną drogę i ciasną bramę.
Punkt 1. „Nie rzucajcie pereł przed wieprze”. Moje życie jest perłą. Nie z każdym mogę się nim podzielić. Kiedy moja szczerość została podeptana, zlekceważona? Jak się wtedy czułem? Z drugiej strony poszukam w pamięci sytuacji, gdy moje życie zostało docenione jak drogocenna perła. Poproszę o roztropność dla swojej szczerości, o umiejętność odróżnienia, kto jest wieprzem a kto mędrcem.
Punkt 2. „Wszystko, co byście chcieli, aby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie”. Zauważmy, że Jezus nie mówi, że o wszystko, co chcemy, aby nam czyniono /szacunek, uwaga, pomoc, miłość, życzliwość, sprawiedliwość itd./ mamy walczyć i tego się domagać. Mamy to czynić. I to bez warunków wstępnych /np. najpierw mnie, a potem dopiero ja/. Czy zgadzam się z tą zasadą? Czy próbowałem ją wcielić w życie w dosłownym brzmieniu? Co mnie powstrzymuje? Może mam opór w czynieniu dobra tym, którzy go mnie nie czynią. Dlaczego tak jest?
Punkt 3. „Wchodźcie przez ciasną bramę”. Kazanie na górze i wymagania Jezusa mogą się wydawać niemożliwe do podjęcia i dlatego może łatwo jest je porzucić. Nie zastanawiać się nad nimi. To jest droga przez ciasną bramą. Przechodzenie przez ciasną szczelinę wymaga gimnastyki, gdzieś się otrzemy, może zaklinujemy i nie możemy ruszyć. Czy mogę się dziwić, że praktykowanie nauki Jezusa z kazania na górze mnie uwiera albo nawet blokuje? Ale tylko taka droga, taka brama jest drogą i bramą do życia. Wybiorę na nową tę drogę…
7. Modlitwa końcowa:
- prosić o odwagę w pójściu trudną drogą Ewangelii.
- podziękować za mądrość zawartą w Kazaniu na górze
- powierzyć się Matce Najświętszej, Pannie roztropnej.
8. Refleksja po modlitwie: Rozważę, czy jestem zadowolony z modlitwy, za co podziękuję, co będę starał się poprawić.